10 فروردین 1403
Tehran
9 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

مجلهٔ الکترونیک واو

تمرین اتحاد و با هم بودن با زبان نمایش
آقا فیله! گول هیکلتو نخور…

«یک دست صدا نداره»، این ضرب‌المثل را ما بارها و بارها شنیده‌ایم و در زندگی‌های خود آن را بسیار تجربه کرده‌ایم. برای رسیدن به خواسته و هدفی مشترک کار دسته‌جمعی و مشارکت و همکاری ما را زودتر به آن هدف می‌رساند و آسان‌تر از زمانی است که آن کار بخواهد به صورت فردی انجام شود و همینطور نتیجه و پایان آن قطعا بهتر خواهد بود.

ما والدین همیشه دغدغه آموزش مهارت‌های اجتماعی و زندگی را به کودکانمان داریم و همیشه در پی آن هستیم که طوری آن مهارت‌ها را به کودکانمان بیاموزیم که در ذهنشان ماندگار شود و البته که غیرمستقیم باشد تا نصیحت‌گونه و خسته‌کننده نباشد. یکی از راه‌های آموزش‌های این چنینی نمایش‌بازی است. در دوران گذشته که هنوز جعبه جاودیی تلویزیون پا به دنیا نگذاشته بود، برای انتقال پندها و اندزرها و گاهی اعتراض‌ها از نمایش‌های عروسکی استفاده می‌شد که هم سرگرم‌کنند بوده و هم آموزنده و تمام سعی‌شان را می‌کردند قصه‌ها و داستان‌های واقعی و غیرواقعی را با نمایش اجرا کنند که البته این کار فقط مختص کوکان نبود و برای بیان غیرمستقیم به بزرگترها هم استفاده می‌شد.

کودکان عاشق بازی کردن آن هم به صورت دسته‌جمعی و گروهی‌اند و دوست دارند خودشان را جای شخصیت‌های مختلفی بگذارند و از زبان آنها حرف بزنند و خودشان را جای حیوانات یا اشیا بگذارند و اصطلاحا با آن‌ها همذات‌پنداری کنند.

نمایش می‌تواند برای کودکان علاوه بر خود موضوع نمایش که با هدف انتقال یک پند اجرا می‌شود فایده‌های دیگری هم داشته باشد.

بازی کردن در نمایش باعث می‌شود کودکان همکاری کردن و روحیه کار جمعی را هم یاد بگیرند و به عنوان بازیگر اعتماد به‌نفس و خلاقیت آنها را افزا یش می‌دهد و قدرت بیان کودکان را تقویت می‌کند و باعث به چالش کشیدن کودکان می‌شود و خاطره خوبی برایشان ایجاد می‌کند.

خانم مهری ماهوتی در کتاب «جنگجویان کوچک» یک قصه را به صورت نمایش‌نامه برای کودکان نوشته است و در ابتدای کتاب ملزومات نمایش را با ساده‌ترین وسایل و تعداد بازیگران آن مشخص کرده است. او دیالوگ‌های هر کدام از شخصیت‌ها را به صورت جداگانه با زبان شعر و با استفاده از کلمات ساده و قابل فهم برای کودکان نوشته تا یادگیری و حفظ کردن آنها برای کودکان راحت‌تر باشد. تصویرگری آقای علی عطایی در این کتاب بسیار جالب است. او با استفاده از تمام فضای صفحه کتاب و رنگ‌های زنده تصاویر کتاب را ساخته و پرداخته است. تصویرگر برای اینکه نمایشی بودن کتاب را به خواننده نشان دهد برای هرکدام از شخصیت‌های حیوانی موجود در کتاب صورتک‌هایی با استفاده از روزنامه‌های باطله ساخته است که این در نوع خود ایده ا‌ی جالب و آسان است و نشان می‌دهد که اجرای نمایش احتیاج به وسایل خاصی ندارد و با ساده‌ترین و کم هزینه‌ترین وسایل هم می‌توان به آن چه که در ذهنمان است برسیم و آن را پیاده کنیم.

موضوع کتاب «جنگجویان کوچک» درباره همکاری و اتحاد است که در آن یک فیل زورگو زمانی که می‌خواهد برود و از برکه آب بخورد در مسیری که برای رسیدن به برکه طی می‌کند، خواسته و یا ناخواسته باعث اذیت و آزار و ترس حیوانات کوچک‌تر می‌شود و آرامش آنها را به‌هم می‌ریزد. حیوانات هر چه از فیل می‌خواهند که در کارش تجدید نظر کند او قبول نمی‌کند و با زورگویی می‌گوید که من از همه شما بزرگتر و قوی‌ترم و هر کاری را که بخواهم انجام می‌دهم و شما نمی‌توانید کاری کنید چون شما خیلی کوچک و ضعیف‌اید. اما روزی حیوانات که از کارهای فیل خسته شده بودند، دور هم جمع می‌شوند و تصمیم می‌گیرند که باهم متحد شوند و یک درس درست به فیل بزرگ و زورگو بدهند تا یادش بماند فقط جثه بزرگ داشتن باعث نمی‌شود که همیشه پیروز باشد.

یک قصه نمایشی کوتاه و روان به همین سادگی به کودکان می‌آموزد که نباید در مقابل حرف زور کوتاه بیایند و آن را بپذیرند و باید از حق خود دفاع کنند. هر چقدر که دشمن بزرگ باشد با اتحاد و همکاری می‌توانند او را شکست داده و در نهایت برنده شوند. خواندن این قصه‌های کوتاه کودکانه می‌تواند برای ما بزرگترها تلنگری باشد تا یادمان بماند با اتحاد می‌توانیم به هرآنچه که می‌خواهیم برسیم.

 

عنوان: جنگجویان کوچک/ پدیدآور: مهری ماهوتی، تصویرگر: علی عطایی/ انتشارات: مهرک/ تعداد صفحات: 30/ چاپ: اول.

انتهای پیام/

ارسال نظر