29 اسفند 1402
Tehran
9 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

داستان‌های ایرانی

«سووشون» یکی از بی‌نظیرترین رمان‌های معاصر ادبیات فارسی است. شاید سیمین هنگام نوشتن این رمان در دریای خیال و احساسات خود غرق بود که توانست چنین اثر ماندگار و باورپذیری خلق کند.

سوران سرد از نکبت جنگ حرف می‌زند و توانایی عجیب بشر در از بین بردن هم‌نوعش. از فتح قله­‌های رذالت که گاهی به غمبارترین شکل ممکن رقم می‌خورد.

لی‌لی با وجود روان‌شناسانه بودنش یک داستان اجتماعی هم محسوب می‌شود. اجتماع ما پر است از زندگی‌های مشترکی که زن و مرد آنها درگیر فراز و فرود مشکلات شده‌اند و هر کدامشان یک الگوی مواجهه خاص خودشان را با آن

رمان آواز کشتگان روایتگر زندگی یک روشنفکر مبارز است که در راه مبارزه با رژیم پهلوی، رنج‌ها و سختی‌هایی را تحمل می‌کند.

غمسوزی داستان آدم‌های خوبی‌ست که نقش بازی نمی‌کنند، تصنعی در کلام و رفتار ندارند و تا آن جا که باید در بستر قصه شکل گرفته‌اند.

فصل توت‌های سفید که ریتم خوبی دارد و همانطور که گفتم خرده‌روایت‌هایش نیز جذاب است از فقدان قصه‌ای که آن را روی پا نگه دارد رنج می‌برد.

نویسنده «خیمه ماهتابی» با زبان قصه‌گو و خودمانی اطلاعات و وقایع تاریخی را به خواننده کم سن و سال خود توضیح می‌دهد.

موضوعی که در هرجای «فصل توت‌های سفید» ردپایی از آن به چشم می‌خورد، در اصل مظلومیت زنان است؛ چه ایرانی و چه خارجی.

فصل توت‌های سفید از حضور موثر مرد خالی‌ست. مردان قصه زنان‌شان را از خود رانده‌اند و خود نیز در میانه داستان گم می‌شوند.

اگر رمانی می‌خواهید که ملغمه‌ای از زندگی قبایل و طوایف عرب، آداب زندگی شیخ‌نشین‌های خوزستان و عشیره آنان، حضور انگلیس برای بهره‌برداری از منابع نفتی و هیجانات روزگار قاجار باشد، «دشت‌های سوزان» را از دست ندهید.