رمانِ ته کلاس ردیف آخر صندلی آخر، دانشآموزی را به تصویر کشیده که برای ارتباطگیری با بقیه نیازمند یاری دیگران از جمله معلم و مشاور و دوست و خانواده است.
«روز اول، روز آخر» قصهای پرضرب و کششدار است که خواننده نوجوان را میتواند راضی کند. به عبارتی باید گفت میرابوطالبی رگ خواب نوجوان را خوب میشناسد و تلاش کرده آن را در داستانش به خوبی به کار ببندد.
نویسنده «خیمه ماهتابی» با زبان قصهگو و خودمانی اطلاعات و وقایع تاریخی را به خواننده کم سن و سال خود توضیح میدهد.
هومان مملو از درسهای اخلاقی است که در عین جذابیت و هیجان در قالب داستان نوشته شده و میتواند در گونه داستانهای تخیلی، پیشنهاد خوبی برای مخاطبان نوجوان باشد.
محمود پوروهاب در مجموعه شعر «با تو هوا خوب است» همه این ویژگی ها را با هم روی میز شعر گذاشته است و با اینکه حالا 62 سال تقویمی از سن او میگذرد، هنوز دلش و قلمش در هوای نوجوانی
سونیا نمر به روش داستانهای شرقی این داستان را هم قصهبهقصه پیش میبرد و از این رو این کتاب برای همه گروههای سنی بهخصوص نوجوانان خواندنی است.
شاعر، زندگی را همانقدر ساده تصویر می کند که الاکلنگ چیزی را بالا و پایین میکند و فراز و فرود، سختی و آسانی و تلخی و شیرینی میآفریند.
نویسنده با خلق داستانی ساده قهرمانی ساخته که میتوانیم با خیال راحت کتاب را دست دختر و پسر نوجوانمان بدهیم.
نویسنده در خلق شخصیت چنان خوب عمل کرده که خواننده، در رده سنی نوجوان و حتی بزرگسال، بهخوبی میتواند با نینا ارتباط بگیرد، از غم او غمگین و با عصبانیتش عصبانی شود.
اواسط داستان «دروازه مردگان»، به دروازهای میرسیم که فقط برای مردگان است، مردگانی که پخش شدهاند در سطح زمین.