04 اردیبهشت 1403
Tehran
9 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

محرم تگ

«سکه‌های سفالی» داستانی است که اصول را می‌داند و خط را نشکسته است. زبان اثر اگر چه بار تاریخی دارد اما سخت‌خوان و ثقیل نیست.

سیدجعفر شهیدی در کتابش علاوه بر مطالعه متون اصلی و مرجع و تاریخ‌خوانی به مطالعه احوالات اجتماعی و جغرافیایی و اقتصادی مردم آن روزگار و تحلیل و تفکر پیرامون آن پرداخته است.

نویسنده «فراموشان» سعی کرده است در هر کدام از این روایت‌ها به سراغ یکی از شخصیت‌های گمنام حادثه برود و واقعه کربلا را هر بار از یک نگاه تازه و با زاویه دید متفاوت بیان کند.

روسری توری نازکی از آیشا قرض کرده بودم. پوشیده‌ترین لباسم را پوشیده بودم. وارد سالن بزرگ دراز که شدیم، حجم خاطره، مثل طوفان وزید به صورتم. انگار انرژی عظیمی ناگهان در من رها شده بود. مثل صدای هزار زن. مثل

عباس (ع) کیست و از چه جایگاه شخصیتی بالایی برخوردار است که امام و ولی نعمت او به سبب از دست دادنش چنین عبارت تلخ و جانکاهی را بر زبان می‌آورد: « الان انكسر ظهری و قلت حيلتی و شمت

عاشورا روز گریه نیست، روز حساب و کتاب است، برای من که انگار یک‌جور محشر شخصی باشد، روز نوشتن است از خود، یک کاغذ باید برداشت و دید آدم پای کدام اعتقاداتش می‌تواند بایستد و بمیرد.

همراه نویسنده عمود به عمود پیش می‌رویم و به انتهای مسیر عاشقی می‌رسیم. اینجا پای عمود 1452، هم انتهای کار است و هم ابتدای کار.

«حسینِ علی» یک مقتلِ جذاب، خواندنی، تاریخی و مستند به اسنادِ دقیق و معتبر است که با قلمِ ادبی نویسنده، تبدیل به یک «داستانِ راستانِ» نوین شده و علاوه بر کارکرد در جایگاه روضه‌خوانی که منجر به سرازیر شدن اشک

نویسنده «نشان حُسن» رفته سراغ اولاد حضرت مجتبی علیه‌السلام و روایت آن‌ها را از پیش از حرکت کاروان حضرت حسین علیه‌السلام از مدینه به سمت مکه روایت کرده است.

هر قدر مقتل خوانده و شنیده باشیم، باز هم این کتاب می‌تواند انقلاب درونی خلق کند و چراغ اندیشیدن به حسین ابن علی را بیدار نگه دارد و برای مخاطب دستاورد درونی تولید کند.