06 اردیبهشت 1403
Tehran
9 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

سیمین دانشور تگ

«سووشون» یکی از بی‌نظیرترین رمان‌های معاصر ادبیات فارسی است. شاید سیمین هنگام نوشتن این رمان در دریای خیال و احساسات خود غرق بود که توانست چنین اثر ماندگار و باورپذیری خلق کند.

جلال در پی آن است تا به سبک و سیاق نویسندگان واقعگرا (رئالیست) داستانش را بنویسد. امّا از آنجا که شیوه بیانش انتقادی است، یادآور «گورکی» در روسیه است.

آنچه از چیستی قالب «سنگی بر گوری» مهم‌تر است؛ جسارت کلام نویسنده آن در طول روایتگری است.

هستی در «جزیره سرگردانی» نماینده زنان طبقه روشن‌فکر و خواهان رسیدن به مقام «زن نو» در جامعه‌ای است که هنوز به مفهوم مشارکت اجتماعی آگاهی وجود ندارد.

مدیر مدرسه کتابی است که هنوز هم پس از گذشت سالیان، برای خواننده دردناک است. زیرا او با تمام وجودش، دردِ جلال را حس می‌کند. دردی که هنوز هم راه درمانش کشف نشده است.

سیمین دانشور هم هویت را می‌شناسد و هم جنس زن را. او از معدود نویسندگان زن است که‌ در ترسیم شخصیت‌های زنان، تمامِ زن را نشان می‌دهد با همه ویژگی‌های زنانه.

آن سال‌ها جلال‌خوانی مد بود اما نه برای بچه‌های دبستانی و یا حتی راهنمایی. برادرهایم جلال می‌خواندند، همانطور که شعرهای احمد شاملو را می‌خواندند و درباره آنها صحبت می‌کردند.

«سووشون» رمانی در رثای استقلال، آزادی و نان است. یوسف قهرمان داستان ما است، مردی که به قول ابوالقاسم‌خان «از غصه مردم و مملکت زندگی را به خودش و اطرافیانش حرام کرده.» و بر این باور است که فارغ از