مروری بر کتاب «اتاقی از آن خود» ویرجینیا وولف
اگر من هم اتاقی داشتم!
وولف در کتاب «اتاقی از آن خود» بیشتر از اینکه در مورد نوشتن صحبت کند، در مورد مراحل قبل از نوشتن مثل وضعیت اقتصادی و اجتماعی زنان صحبت کرده است.
یادداشتی بر کتاب «گزارش به خاک یونان»
از نوشتن تا نجات
کازانتزاکیس بارها از اینکه ضعف بدنی و ذهنی او اجازه نمیدهد که به صفوف مبارزه فیزیکی بپیوندد، مستقیماً و تلویحاً، سخن به میان آورده است و تمام تلاش خود را کرده است که این عدم حضور خویش را دستکم با
گیر افتادن شخصیت داستان بین ملکتاج و دکتر مصدق
دو راهی جنونآمیز آرمان و عشق
لحظههای جنون دکتر نون و شرمندگی از شکستن روح ملکتاج، انکار عشقش به او و تصویرِ نامههای عاشقانه خوب شکلگرفته و توانسته با حسرت از گذشته دوری پرده بردارد که میشد آرمان و عشق را کنار هم داشت و هیچکدامشان
نوشتن با دوربین؛ جوزف کنراد و فرانسیس فورد کاپولا
پایان جنونآمیز تجاوز
کاپولا همانقدر از جنگ ویتنام ناراحت بود که کنراد از سیاستهای کشورهای اروپایی و استعمار کشورهای ضعیف.
دورنمای یک غول در «رنجکشیدگان و خوارشدگان»
پژواک تنهایی
داستایفسکی جدای از دلمشغولیهای همیشگیاش به مسائلی چون اخلاق، مسیحیت و ایمان، شک و نهیلیسم و
ریشخند کردن لیبرالیسم و مارکسیسم با «طاعون»
آزادی، مبارزه است
با «طاعون»ِ کامو، یک خواننده معمولی هم میفهمد که چطور آزادی نیازمند مبارزه است و بدون آن، اثری از انسان باقی نخواهد ماند که بخواهد آزاد باشد یا نباشد.
مسئله اصلی گلشیری در «شازده احتجاب» چیست؟
دخمهای تاریک در حضور گرد و غبار
شازده احتجاب مروری است بر ما و زندگیمان در دنیایی که بین سنتی ماندن و مدرن شدن، در کشش است. او که یکی از زندهترین مخلوقات هوشنگ گلشیری است، در اتاقی تاریک نشسته، دستهای خود را به سرش تکیه داده
ژان پل سارتر در «تهوع» در جستوجوی چیست؟
آگاهیِ تهوعآور
ژان پل سارتر مسیر گریز از آزادی و مسئولیت را در رمان «تهوع» اثر تا رسیدن به آزادی و آگاهی را پی میگیرد. مسیری که تمامی ما باید آن را طی کنیم تا قهرمان زندگی خود باشیم.
بحران هویت مسئله «زن در ریگ روان» است
نمایش جهل با زبان داستان
حیرتانگیز است که نمایش جهل، نقطه قوت داستان است گویی که نویسنده از دریچه علم، اجتماع ، فلسفه و حتی روانشناسی به آن نگاه کرده است. او حتی از ظلم و استبدادی که در لایههای جامعه زنده اما پنهان است،
زیستی زنانه، از پسِ مرگی مردانه در «خانم دلوی»
پیشگویی نویسنده فمینیست برای آینده
«خانم دلوی» را باید پیشگویی ویرجینیا وولف برای آینده دانست؛ چنین نویسندهای است ویرجینیا وولف.