در چندین نامه که در سال‌های مختلف جنگ نوشته شده، کودکان و نوجوانان از امام تقاضای عاجزانه داشته‌اند که فرمان مستقیم برای حضور در جبهه را برایشان صادر کند تا بلکه به این وسیله بتوانند از سد خانواده و نیروهای نظامی کشور که سختگیرانه مانع اعزام کودکان و نوجوانان به مناطق جنگی می‌شوند، عبور کرده و بتوانند وظیفه خود را در قبال کشور به انجام برسانند.
نامه‌ها پر است از آرزوی طول عمر و سلامتی برای امام و طلب شهادت برای نگارندگانش؛ چه نویسنده نامه یک رزمنده باشد، چه زنی خانه‌دار، چه پسربچه‌ای مدرسه‌ای، چه دختری دانش‌آموز که آرزوی شهادت به بزرگترین آرزویش در زندگی تبدیل شده.
اکثر نامه‌ها از چند خط و یکی دو پاراگراف فراتر نمی‌روند ولی دنیایی از حرف پشت آن چند جمله است که می‌تواند با مخاطب کنجکاو گفت‌وگویی طولانی داشته باشد و او را به اعماق تاریخ و به سال‌های اول پیروزی انقلاب، به ماه‌هایی که امام مشکل قلبی پیدا کرده بود، به سال‌هایی که کشور درگیر جنگ هشت‌ساله بود، حتی به روزهای پس از قبول قطعنامه 598…
در میان بیش از صد نامه‌ای که در کتاب جمع‌آوری شده، نامه‌هایی وجود دارد که نویسندگانش موقتا خارج از مرزهای سرزمینی‌مان تنفس می‌کردند. بله! نامه‌هایی از اسرای ایرانی دربند زندان‌های رژیم بعث عراق که بسیار زیرکانه نامه خود را خطاب به امام و در بعضی موارد حتی به آدرس امام ارسال کرده‌اند. «سلام روحی جان»، یکی از همین نامه‌هاست که نام کتاب نیز به انتخاب تدوین‌گر خوش‌ذوقش از همین نامه گرفته شده است. این نامه با همه کوتاهی‌اش، بسیار جذاب است و با کمک نشانه‌گذاری‌های زیرکانه، موفق شده هم از دست کنترل‌های سختگیرانه نیروهای بعثی جان به در ببرد و هم محتوایش در داخل کشور قابل درک و فهم باشد. درباره این نامه لازم به ذکر است توجه به این نکته که نگارنده نامه، امام را در اوج صمیمیت، «روحی جان» خطاب کرده، عمیقا سرشار از لذت‌مان می‌کند. هر چند که قصد او بیان نوع دیگری از صمیمیت بوده ولی مخاطب امروز می‌تواند از روحی جان، صمیمیت عمیق‌تر و نزدیک‌تری را اراده کند و با امام امت احساس قرابت بیشتری نماید. امامی که این انقلاب مدیون شجاعت و شهامت بی‌نظیر او و مرهون ایمان و اعتقاد راسخ او به خدا و وعده‌های صادقش بود، هست و خواهد بود.
عنوان: روحی جان سلام؛ گزیده نامه‌های مردمی به امام خمینی/ پدیدآور: پژمان عرب/ انتشارات: راه‌یار/ تعداد صفحات: 200/ نوبت چاپ: اول.
انتهای پیام/
