نشر ثالث تگ

«شکار گوسفند وحشی»، کتابی است که می‌تواند برای لحظاتی آدم را درون خودش فرو ببرد ولی اگر از آن دسته افرادی هستید که از ادبیات توقع زیادی دارید و منتظرید تا فیل هوا کند که به آن بگویید ادبیات، بهتر

امین حسینیون داستان پلیسی و جنایی‌اش را در بستر تهران روایت کرده است، کاری که از خواندن آن لذت می‌برید و تهران را می‌شناسید.

در کشوری که آدم‌هایش حتی پس از مردن، از نظر نظام زنده محسوب می‌شوند و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند، «مردن کار سختی است» و می‌توان با خواندن این کتاب به عمق دشواری‌اش سفر کرد.

«آخرین انار دنیا» در نفی جنگ نوشته شده، در توصیف رنج. با نثری خیال انگیز و شاعرانه، انگار که خونابه‌ای را لای پر قو بپیچی و روایتش کنی. جایی مظفر صبحدم می‌گوید «تک‌تک ما پژواک صدایی واحد هستیم، تکه‌ای از

رومن گاری در رمان «زندگی در پیش رو» همان‌قدر که واضح و روشن از تیرگی‌ها نوشته از مهر انسان غافل نشده که مهر نجات‌دهنده است. پایان رمان آنقدرها هم تلخ نیست. بیشتر از تلخ، تکان‌دهنده است.

جمشید ملک‌پور در «باد نوبان» نگاه منتقدانه‌ای به جایگاه زنان در جامعه سنتی جنوب دارد.

کتاب «خفته در تنگنا» برای مخاطبی که می‌خواهد درباره فریدون فروغی و زندگی هنری و فعالیت‌هایش در سال‌های پیش از انقلاب بداند حرف‌های خوبی دارد.