اون همه سال درس تئوری خوندن، اون همه سال رزیدنتی و شیفتای طولانی و خسته کننده و حقوق کم و فشارهای روحی و جسمی رو تحمل کرده باشی و وقتی به عبارتی داری وارد دوران راحتی حرفه‌ت میشی بذاریش کنار. پس حتما خودتون بخونید و ببینید چی باعث همچین تصمیمی شده و شما اگه جاش بودید همین کارو می‌کردید یا تصمیم دیگه‌ای می‌گرفتید.
آدام کی یا بهتر بگم دکتر آدام کی در طول دوران رزیدنتیش با چالش‌های زیادی روبه‌رو بوده، از چالش‌های مالی و سلامتی گرفته تا چالش‌های مربوط به زندگی عاطفی و روابط دوستانه‌ش. چیزی که معتقده تقریبا تمام پزشکان از وقتی وارد دوران رزیدنتی میشن تا آخرش (اگه دووم بیارن) باهاش مواجهن و خیلیاشون وقتی این مسیر رو پشت سر میذارن و به یه موفقیت بزرگ تو زندگی حرفه‌ای‌شون میرسن که خیلی از روابط‌شون ضربه خورده و از دست رفته یا به این راحتی‌ها قابل ترمیم نیست. این تازه فارغ از فشارهای خیلی زیاد روانی و جسمی‌ای هست که باید متحمل بشن و ما به عنوان آدم‌هایی که اگه گذرمون به سیستم سلامتی بیفته در بهترین حالت تو جایگاه بیمار هستیم هم از خوندن شرایط روحی و جسمی که یه رزیدنت باهاش میاد مارو معاینه یا درمان یا حتی جراحی کنه، وحشت زده می‌شیم و به عنوان یه انسان هم متوجه می‌شیم این فشارها واقعا بیش از حده و ریسک زیادی برای بیمار و خود پزشک به همراه میاره و اگه تا حالا تو گذرمون به بیمارستان‌ها دچار پیامدهای ناگواری نشدیم حتما شانس باهامون همراه بوده. البته با ما و اون رزیدنت نگون بختی که باهاش مواجه شدیم!
این کتاب با اینکه خاطرات یک پزشک انگلیسی از دوران کاری‌اش در سرویس سلامت بریتانیاست ولی برای ما کاملا آشناست! چندوقت یه بار خبر خودکشی رزیدنت‌های خودمون رو می‌شنویم و اعتراض دانشجوهای پزشکی و پزشکای تازه کار میشن تیتر یک اخبار که اعتراف می‌کنم تا قبل خوندن این خاطرات و گذاشتن زاویه دیدم این ور ماجرا، گاهی فکر می‌کردم زیاده‌روی است و دارن اغراق می‌کنن ولی حالا حس می‌کنم گلایه‌های به حقی دارن اونم نه در سطح ملی بلکه در سطح جهانی باید به این گلایه‌ها توجه جدی بشه و بازنگری اساسی در وضعیتشون صورت بگیره.
یه نکته جالب توجه درباره این کتاب، پاورقی‌هاشه. اگه نقش پاورقی تو خیلی از کتابا نوشتن تلفظ درست اسامی خارجی یا شبیه اینهاست، بخش قابل توجهی از این کتاب تو پاورقی‌ها اتفاق میفته. اطلاعات پزشکی‌ای که با حوصله و قلم طنازانه‌ای به مخاطب داده میشه تا موقع خوندن خاطرات یه پزشک که طبیعتا پر از اصطلاحات تخصصیه که غیرپزشک‌ها ازش سر در نمیارن، نه تنها کلافه و سردرگم نشه بلکه به‌خاطر نوع بیان و توضیحات نویسنده خیلی‌هاشو یاد بگیره و احتمالا بفرستدشون تو حافظه بلندمدتش.
متن خود خاطرات هم بسیار دوست داشتنیه. طنازی نویسنده به هیچ عنوان مصنوعی نیست و وقتی رفته‌رفته با افکار دکتر کی همراه می‌شیم می‌بینیم که دقیقا شبیه نوشته‌هاشه و دنیا رو همون شکلی می‌بینه که ما تو خاطراتش می‌خونیم.
اگه قبلا سریال‌هایی که تو محیط بیمارستانی می‌گذرن دیده باشید احتمالا خیلی زود می‌تونید با کتاب و نویسنده همذات‌پنداری کنید و راحت خودتون رو توی اون فضا تصور کنید. سریال‌هایی مثل «پرستاران» که از تلویزیون خودمون پخش می‌شد یا برای من «آناتومی گری» که بیش از 11 فصل پابه‌پای دکترهاش زندگی کردم و مسیر رزیدنتی تا تخصصصشون رو همراهشون بودم و برام جالب بود که اتفاقات واقعی این خاطرات خیلیاش به همین سیاق تو سریال هم می‌افتاده و این یعنی عمومیت داشتن این وضعیت؛ درست همون ادعایی که نویسنده هم درباره کتاب داره.
«خاطرات محرمانه یک پزشک تازه کار» توسط نشر ستاک با ترجمه نیلوفر حسن‌زاده سال 98 وارد چرخه نشر شده و به جرات می‌تونم بگم هم انتخاب هوشمندانه ناشر بوده و هم شیوایی قلم کتاب نشون دهنده تسلط کافی مترجم و وقت گذاشتنش برای یکدست نگه داشتن زبان و درآوردن و توضیح کافی شوخی‌ها برای ما و فرهنگ ما. جوری که کاملا لذت می‌بریم از خوندنش.
کتاب چند جایزه مهم رو هم از آن خود کرده که از بین شون میشه به بهترین کتاب سال 2017 تو کمپین کتابفروشی‌های انگلیس و پرفروش‌ترین کتاب سال 2017 ساندی تایمز اشاره کرد.
عنوان: خاطرات محرمانه یک پزشک تازه‌کار/ پدیدآور: آدام کی، مترجم: نیلوفر حسن‌زاده/ انتشارات: ستاک/ تعداد صفحات: 200/ نوبت چاپ: اول.
انتهای پیام/
