این کتاب از مشاهدات واقعی نویسنده که خیابانهای تهران را در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب دیده و شنیده، روایت شده است.
در «رنج بیپایان عشق» از زبان یک زندانی با تشکیلات مخوف ساواک روبهرو نمیشویم. بلکه از زاویه نگاه فردی که روزگاری سرباز و در خدمت این تشکیلات بود به تماشای آن میپردازیم.
پرویز ثابتی دامن خودش و اداره تحت امرش را مبرا از شکنجه میداند و همین هم است که داد بسیاری را در آورده است.
رنج بی پایان عشق، بروشوری مختصر از تنوع عقاید و مکاتب و تشکلهایی است که در عین تکثر عقیده، همه با هم بر سر سرنگونی رژیم پهلوی متحد بودند.
کتاب «رنج بیپایان عشق» مملو است از آدمهای مشهور ضدپهلوی و مبارز علیه استبداد آن. با همه این اوصاف کتابی که میتوانست به شدت سیاسی باشد اما با فاصله از سیاست به سختی و حدّت، راوی زندگی است.
«رنج بیپایان عشق» به هیچ عنوان سیاسی نیست، اما کلمهکلمهای که از دل بیآلایش نویسندهاش بیرون آمده چراغ پرنوری است از تجربه، واقعیت و حقایقی که گاهی بهخاطر سیاستبازی مورد غفلت واقع شده است.
کتاب «خاطرات صفرخان» از آن آثاری است که تصویری دقیق از سیر مبارزه و نحوه برخورد حکومت پهلوی با مخالفان و ناراضیان ارائه میکند
«رنج بیپایان عشق» یک روایت جذاب و انسانی از زندانبانی است که درهای درونش را به روی حقیقت نمیبندد. او به این بهانه که مامور است و معذور گوشها و چشمهایش را نمیگیرد تا صداها را نشنود. او در تاریکی
«هشت میلیمتر از انقلاب» نمیخواهد تاریخ بسازد. میخواهد آنچه بوده را نشان دهد. قرار نیست از یک حادثه بزرگ و تاریخی حرف بزند. میخواهد نشان دهد یک نفر در یک زمان چگونه میتواند در جای درستی باشد و قدر موقعیتی
رمان «مفتون و فیروزه» مملو از تصاویری حقیقی و در عینحال واقعی از جامعه ایران (مشهد و قوچان) دهه پنجاه مانند عدم امنیت، ظلم و جور، وضعیت متشنج اجتماعی است.