اگر نتیجهگرا هستید یا داستانهایی را دوست دارید که پیرنگ مشخصی دارند، «روایت بازگشت» دیوانهتان خواهد کرد؛ زیرا احتمالا نویسنده از ان آدمهایی است که مسیر را به مقصد ترجیح میدهد.
کتاب دختری ایرانی روی مرز با وجود شخصیت راوی و موقعیت اجتماعیاش میتوانست اثری باشد که خوانندگان بسیاری را با خود همراه کند.
کتاب مأموریت ویژه آیتالله، مجموعه پژوهشهایی است که درباره دورانی صورت میگیرد که سرویسهای خارجی در ایران فعال بودند.
اشک حوا روایت داستانی زنان است. زنانی که سلسلهوار صبر، عشق، مقاومت و گذر از طوفان را نسل به نسل و سینه به سینه به یکدیگر منتقل کردهاند.
«آینههای بیکران» در دسته آثار زندگینامه قرار میگیرد که در آن ما شاهد روایت زندگی یکی از هنرمندان مهم تاریخ هنر مدرن ایران هستیم.
«پاییز آمد» نشان میدهد که زنان چگونه در سالهای جنگ و در میانه بلوا حضور فعالی داشتند و اگر تنور جبههها گرم بود به خاطر دلگرمی مردان از حضور زنانی بود که پشتشان ایستاده بودند.
این کتاب از مشاهدات واقعی نویسنده که خیابانهای تهران را در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب دیده و شنیده، روایت شده است.
آنچه در «دو یار» میخوانیم زندگی عثمان محمدپرست است که از کودکی و چگونگی آشنایی و انس او با دوتار شروع میشود و تا لحظه مرگ ادامه پیدا میکند.
جنبه تبلیغاتی آن به جنبه آموزشیاش میچربد و روایت موفقیتها و فتوحات و دستاوردها، پررنگتر از اشتباهات و شکستها نقل شده است.
امیر خیام با قلم جذاب و خاطرات اصیلش توانسته در کتاب سدنصرالدین خواننده را همراه دنیای کودکی خود کند. دنیایی که شاید سخت اما حسرتبرانگیز است.