قرن نو ـ سالی که مرگ نزدیک‌مان بود
نوشتن رستگاری است
0 نظرات
برای من سال گذشته، سال «از قيطريه تا اورنج‌كانتی» بود، سال «آن هنگام كه نفس هوا می‌شود». سالی كه مرگ نزديک‌مان بود اما كلمات اين دو كتاب می‌خواستند با نمايش شكوه زندگی آدم‌هايی كه مرگ را زيسته‌اند و آن را
روایت آدم‌هایی که همه‌چیزشان را از دست داده‌اند
فراموشی تدریجی
«کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد» درباره آدم‌هایی‌ست که رفته‌رفته فراموش می‌شوند و هیچکس قرار نیست تلاش‌شان را به یاد بیاورد.