حسام آبنوس تگ

«من پناهنده نیستم» روایتی از زندگی ملتی است که کلید خانه‌هایشان را حفظ کرده‌اند تا روزی که دوباره باز گردند.

احمد محمود در رمان «مدار صفر درجه» طیفی از رنگ‌های اجتماعی را کنار هم قرار داده و توانسته رنگین‌کمانی از جامعه انسانی را به نمایش بگذارد.

رمان «پل معلق» از آن رمان‌هایی است که انسان و تردیدهایش در آن پررنگ است و خواننده می‌بیند که جنگ با وجود ظاهر غیرانسانی‌اش، در لایه‌های پایین‌تر کاملا پدیده‌ای انسانی است.

«شکار گوسفند وحشی»، کتابی است که می‌تواند برای لحظاتی آدم را درون خودش فرو ببرد ولی اگر از آن دسته افرادی هستید که از ادبیات توقع زیادی دارید و منتظرید تا فیل هوا کند که به آن بگویید ادبیات، بهتر

باید در نظر داشت که روایت یک قهرمان که خصلت قهرمانی در ذاتش است نیاز به درشت‌نمایی ندارد، زیرا اساسا در پی قهرمان‌سازی نیستیم بلکه او در خود ویژگی‌های یک قهرمان را دارد و فقط باید درست روایت شود.

«به آواز باد گوش بسپار» در تلاش است هم از فقدان حرف بزند هم از چیزهایی که هستند ولی بودنشان اهمیتی ندارد.