29 اردیبهشت 1403
Tehran
23 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

نویسنده: تحریریه

همه چیز در این کتاب رُخِ حقیقی خود را دارد و «افراد از آنچه که می‌اندیشید به شما نزدیکترند»؛ فقط در جدال سرعت و سنت مانده‌اند. راستی! عکس های سیاه وسفید کتاب را هم با دقت ببینید؛ البته که اگر

یرواند آبراهامیان در این کتاب تلاش کرده روایتی جامع و همه‌سو نگر از تاریخ را پیش‌چشم خواننده خود ترسیم کند که در جاهایی رنگ این روایت پررنگ و در بخش‌هایی کم‌رنگ می‌شود.

راوی روایت داستانی (نویسنده «رژیسور»)، گزارشگر واقعیت نیست؛ بلکه دغدغه اصلی او، واقع‌نمایی امر محتمل است.

آنچه در میان طعم خاک و خون و بوی گوشت سوخته و باروت نفس می‌کشد، زندگی است و همین زندگی، نقطه قوت روایت «ساجی» است.

آنها که با تخیل خودشان جهان داستان را ساخته‌اند برای همیشه گوشه ذهنشان تصاویری از آن دارند که با هیچ فیلمی برابری نمی‌کند.

«سووشون» رمانی در رثای استقلال، آزادی و نان است. یوسف قهرمان داستان ما است، مردی که به قول ابوالقاسم‌خان «از غصه مردم و مملکت زندگی را به خودش و اطرافیانش حرام کرده.» و بر این باور است که فارغ از

بهترین توصیف درباره این مجموعه، همان است که در ابتدای فصل دوم جلد نخست آن آمده است: «اگر شما هم مثل بیشتر خواننده‌های ما باشید، حتما فکر می‌کنید ما این همه داستان را برای کتاب نوشتن از کجا می‌آوریم. خب

مخاطب در این کتاب با راوی عاشقی می‌کند، شاد می‌شود، می‌خندد و گریه می‌کند. رنج مهاجرت و بی‌خانمانی می‌کشد، با صدای بمب و انفجار بر خود می‌لرزد و در تشییع پیکر اعضای خانواده و دوستان او شرکت می کند.

«شما درباره آمریکا تصورات عجیبی دارید»، این جمله را در کنار چند جمله دیگر از این کتاب برای خودم نوشتم تا یادم بماند که ما با همین تصورات عجیب و غریب است که آمریکا را می‌شناسیم.

کتاب کم‌حجمی که جز جملات قصارش که ظاهرا ویژگی قلم کوئلیو است اتفاق دیگری در خود ندارد و صفحه ویکی‌پدیای فارسی بهتر از کتاب می‌تواند عطش شما را برای دانستن سرگذشت این رقصنده سیراب کند.