21 اردیبهشت 1403
Tehran
23 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

محبوب‌ترین تگ

«شنام» داستان کیانوش، «عصرهای کریسکان» قصه‌ سعید سردشتی و «برده سور» روایت یدالله خداداد مطلق از اسارتی طولانی، ظالمانه و سخت در دست گروه‌های معارض در کردستان و اگر دقیق‌تر بخواهید دموکرات و کومله است.

بدون تعارف باید بگوییم که نوشتن اثری اجتماعی در باب پدیده فقر و شکاف طبقاتی بی‌آنکه نویسنده حتی به مرز شعارزدگی نزدیک شود؛ کار آسانی نیست، اما این اتفاق در «گاف» رخ می‌دهد.

کتاب «به من دست نزن» ماحصل حدود یک سال وقایع‌نگاری است. مخاطب با مطالعه این اثر از منظر زنی که از سطح آگاهی مطلوبی در رابطه با پیرامون خود برخوردار است و نویسنده نیز هست به چالش‌های قرنطینه می‌نگرد.

هوشنگ مرادی کرمانی بدون شک یکی از بزرگترین نویسندگان معاصر ایران به حساب می‌آید و راستش را بخواهید واقعا اعتقاد داشته که ما غریبه نیستیم!

کافکا، پلنگ را به عنوان نمادی از انسانی معرفی کرده است که هر غذایی می‌تواند باب میلش باشد و تنها رفع گرسنگی، هدف اوست و بدون تفکر تنها غذا را می‌بلعد. مانند اکثر مردمانی که بدون لحظه‌ای فکر، آنچه جامعه

رمان «سقوط» پر از مضمون گناه نخستین و از دست رفتن معصومیت است. کامو همیشه مجذوب این سوال بود که چرا آدم‌ها کارهای بد می‌کنند، اما پیش‌تر همیشه از این سنت یهودی ـ مسیحی پرهیز کرده بود که گناه را

اگر روایت‌ها را از ابتدا تا انتها کنار هم بگذاریم، می‌شود به عنوان یک داستان کلی بهشان نگاه کرد؛ چون زمان و مکان‌شان متناسب با خط داستانی تغییر می‌کنند و ترتیب تعریف وقایع در آن‌ها حفظ می‌شود

«فراموشان» واقعه کربلا را از نگاه تعدادی از راویان فراموش شده، روایت می‌کند. روایت‌هایی مستقل که در نهایت مانند تکه‌هایی از یک پازل تابلوی کاملی از واقعه کربلا را رقم می‌زند. داوود غفارزادگان برای نوشتن اثری پیرامون واقعه کربلا سوژه

نویسنده «فراموشان» سعی کرده است در هر کدام از این روایت‌ها به سراغ یکی از شخصیت‌های گمنام حادثه برود و واقعه کربلا را هر بار از یک نگاه تازه و با زاویه دید متفاوت بیان کند.

غفارزادگان در کتاب «فراموشان» سراغ واقعه جنگ و میدانش نرفته است. او به جستجوی فراموشان واقعه رفته و آنها را از دل تاریخ بیرون کشیده است.