29 اردیبهشت 1403
Tehran
21 ° C
ما را در شبک های اجتماعی دنبال کنید
آخرین مطالب
بازگشت
a

نویسنده: تحریریه

در کتاب «دختر انار» با دختری به نام اَمَل آشنا می‌شویم که در دهكده‌ای در پاكستان زندگی می‌كند. دهكده‌‌ای كه به قول خودش روی نقشه حتی به اندازه یك نقطه هم نیست.

کمتر کسی بی‌بهانه کتاب می‌خواند و اتفاقاً می‌خواهم از همان‌ آدم‌ها بگویم. همان‌هایی که در اقلیتی مهجور در گوشه‌ای سرد کز کرده و کتابشان را می‌‌خوانند؛ ولی می‌شود فهمید که آینده دست همان‌هاست! آن‌هایی که در این برهوت مطالعه دارند

داستان «ماتی خان» بر اساس یک مطالبه­‌گری اجتماعی پیش می­‌رود. جامعه‌ای که بر افراد خاصش تاکید می‌کند. یعنی در داستان «ماتی خان» هم فردیت مطرح می‌شود و هم جمعیت.

امروز روز اهواز است. روز این شهر گرم مهربان زخمی که نویسنده‌های خوب هم زیاد دارد و البته نویسندگان خوب هم زیاد سراغش رفته‌اند. البته طبیعتا مانند هر شهر دیگری حقش در ادبیات داستانی معاصرمان ادا نشده و آن‌قدر زنده

«شاه بی‌شین» یک فرصت نصفه و نیمه است که به مخاطب این امکان را می‌دهد تا یک راوی را که خیلی هم اهل قضاوت نیست نزدیک محمدرضا و فرح ببیند و مونولوگ‌وار و خطاب به آنها از خاطرات، از اقدامات

حیرت‌انگیز است که نمایش جهل، نقطه قوت داستان است گویی که نویسنده از دریچه علم، اجتماع ، فلسفه و حتی روانشناسی به آن نگاه کرده است. او حتی از ظلم و استبدادی که در لایه‌های جامعه زنده اما پنهان است،

هدف تولستوی در کتاب «اعتراف» بیشتر بیان نتیجه­ تحقیقاتش در زمینه­ خودشناسی، خداشناسی و آموزه‌­های دینی و تجربه­ شخصی خودش بوده تا بیان راه حل و یا کمک به انسان­‌هایی که مانند او تجربه سردرگمی داشته‌اند.

دریا همیشه مردگانش را پس می‌دهد و می‌گذارد نیست و نابود شوند. دریا برای زنده‌ها آدم را به جنگ و شکار فرا می‌خواند. و ما کاش در دلمان دریایی داشتیم که ماهی مرده‌های وجودمان، که پرنده‌های مرده را روی آب

شخصیت‌ها در کتاب «شوخی با نظامی‌ها» به واسطه قرار گرفتن در بستری ملتهب، بخشی و گاهی تمام دارایی­ خود را از دست داده‌اند؛ اما ویژگی مشترک­شان این است که قصد دارند با شرایط پیش آمده، خو بگیرند.

«ماتی‌خان» به عنوان یک رمان اقلیمی در جغرافیایی صحرایی و کوهستانی رقم می‌خورد. توصیفات نویسنده از این جغرافیا به همراه زندگی چوپانی و اشعار بومی مختوم‌قلی خان رمان را نمونه‌ای قابل توجه کرده آن هم در زمانه رونق رمان‌های آپارتمانی