محبوب‌ترین تگ

«کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد» درباره‌ آدم‌هایی‌ست که رفته‌رفته فراموش می‌شوند و هیچکس قرار نیست تلاش‌شان را به یاد بیاورد.

بدون شک مطالعه کتاب «آلیور تویست» با داشتن داستانی منسجم و گیرا از تماشای نسخه‌های سینمایی آن لذت‌بخش‌تر است.

«ابوباران» یک تک صدا برخلاف جریان عظیمی از کتاب‌هاست که اشتباهی نوشته می‌شوند و بدتر اینکه بزرگ می‌شوند. تک صدایی که شاید این روزها چندان صدایش به جایی نرسد ولی تاریخ ادبیات اثبات کرده آنچه که بر روی میز مطالعه

صدرالدین الهی از سوی مجله «سپید و سیاه» انتخاب شد تا به سراغ  شخصی برود و با او مصاحبه کند که تاریخ معاصر همواره کوشیده است تا او را مانند کابینه‌ای که تشکیل داد، «سیاه» معرفی کند؛ اکنون نتیجه آن

آن سال‌ها جلال‌خوانی مد بود اما نه برای بچه‌های دبستانی و یا حتی راهنمایی. برادرهایم جلال می‌خواندند، همانطور که شعرهای احمد شاملو را می‌خواندند و درباره آنها صحبت می‌کردند.

نویسنده در رمان «واو»، با دستمایه قرار دادن داستان مردی که در راه رسیدن به اهدافش همه‌ تلاشش را به کار می‌بندد؛ سعی در بازنمایی سبک زندگی ایرانی اسلامی دارد.